Türkiye bir müddettir Akdeniz ve Ege kıyılarında meydana gelen orman yangınlarıyla çaba ediyor.

Şimdiye kadar 20’yi aşkın vilayet ve ilçede toplamda 200’e yakın noktada orman yangını çıktı.

Ekosistem tahrip oldu.

Yangından en çok etkilenenler dünyadaki çam balı üretiminin yüzde 90’ını gerçekleştiren Akdeniz ve Ege Bölgesi’nde ve yüzde 68’i ormanlarla kaplı Muğla ve etrafında faaliyet gösteren arıcılar oldu.

Corona virüs salgını nedeniyle 2 yıldan bu yana Çin’in dünyadaki bal saltanatına son veren ülkemiz ne yazık ki yangın ile birlikte büyük bir yara aldı.

Bilhassa Muğla’daki yangınlar dünyaca ünlü çam balına çok ziyan verdi.

Muğla çam balı üretiminin büyük bir kısmının karşılandığı Marmaris’te ise durum daha vahim.

Marmaris ve Köyceğiz’de arı kovanlarının büyük bir kısmı ziyan gördü. Bin 500 civarında kovan ile içindeki arılar telef oldu.

Birçok köylü çam ormanlarının iç kısımlarında konuşlanmış arı kovanlarını kurtaramadı.

Bakın!

Dikkatinizi çekmek istediğim öteki mevzu da şu.

Bal için bir o kadar kıymetli ve gerekli olan Balsıra Böceği’nin yaşadığı çam ağaçları yandı.

Zira Balsıra Böceği gelişmiş olan çam ağacının özünü emerek beslenir ve çam balı için gerekli sıvıyı üretir.

İşte bu sıvılar da gerekli hava koşulları oluştuğunda arılar tarafından çok sevildiği için çam ağaçlarından toplanır ve çam balı arı kovanına girmiş olurdu.

Üreticiler de arının biriktirdiği balı kısa müddette hasat ederdi.

Birebir döngünün gerçekleşmesi için sanırım uzun yıllar beklenecek.

Görünen o ki yangınla bir arada birçok şey kaybettik.

Çok acı.

Unutulmamalı ki arılar ekosistemde kilit taşı misyonundadır.

Dünyada canlılığın devamı için arılara muhtaçlık vardır.

Şayet yok olurlarsa dünyadaki canlılık da uzun müddet devam etmeyecektir.

Pekala, bu inanılmaz canlılar neden bu kadar ehemmiyet arz etmektedir?

Arıların ekosistemde bu kadar kıymetli olmasının sebebi çiçeklerin nektarları ile beslenirken bitkilerde tozlaşmaya yardım etmeleridir.

Tüm bitkiler hayat döngüsünde tozlaşma yapar ve bu tozlaşma sırasında polenlerini yumurtalara taşıyacak canlılara gereksinim duyarlar.

Bu noktada arılar ortaya çıkar.

Çiçekler renkli taç yaprakları, mis üzere kokuları ve lezzetli nektarlarıyla arıları kendilerine çeker.

Arı lezzetli nektarları yerken çiçekte polenlerini arının kıllı bedenine bırakır. Böylelikle arı bir çiçekten başkasına gidip karnını doyururken tozlaşmayı da yapmış olur.

Tüm bunlar ışığında yaşadığımız felaketi yalnızca “Yanan ağaçların yerine yenilerini dikeriz” diyerek değerlendirirsek büyük kusur yaparız.

Bu nedenle bal ihracatı ve arıcılık için de derhal afet dayanağı verilmeli, orman yangınlarındaki kayıpların bilançosu çıkartılarak kesim için acil bir aksiyon planı oluşturulmalıdır.

Cumhuriyet