İstanbul Rumeli Üniversitesi’nden psikolog Sevgi Umuç, zelzelenin çocuklar üzerinde birçok ruhsal ve bedensel olumsuz tesirleri olabildiğini söyleyerek, ailelere tekliflerde bulundu.
Umuç, “Zelzelenin yıkıcı tesirlerini sağlıklı bir biçimde atlatmaları onlara nasıl yaklaşacağımızla epey bağlıdır. Çocuğunuzda sarsıntıdan sonra birtakım değişiklerin olması, çok endişeli ve dertli olmak, uyku ve yemeğinde bozulmalar, aileden ayrılmaya karşı hassasiyet üzere olağandışı duruma verilen olağan reaksiyonlardır. Bu süreci bir mühlet daha doğal karşılamalı, belirtilerin azalması için vakit vermeliyiz’” diye konuştu.
“AİLENİN ÇOK REAKSİYONLARI VAR OLAN DERT VE KAYGILARINI ARTIRABİLİR”
“Çocukların yetişkinlere oranla bu türlü olayları kavraması daha güç olabileceğinden sarsıntısı daha büyük dehşet ve tasayla karşılayabilir” diyen Umuç, “Bu durumda ailesinin, yakın etrafının zelzeleye karşı verdiği reaksiyonlar de onları etkileyebilmektedir. Ailenin çok reaksiyonları var olan tasa ve kaygılarını artırabilir. Öncelikle sarsıntının ne demek olduğu yani bir doğal afet olduğu onlara anlatılmalıdır. Anlatılması rahatlık ve itimat hissi oluşturur. Anlatılmayan durumlarda ise çocuk başında anlamlandırmaya çalışırken yanlış senaryolar üretip korku ve endişeleri artabilir’” tabirlerini kullandı.
SARSINTI HAKKINDA AÇIK VE DÜRÜST KONUŞMAK GEREKİR
Sarsıntı üzerine açık ve dürüst konuşulmasının kıymetine değinen İstanbul Rumeli Üniversitesi’nden psikolog Sevgi Umuç, şunları kaydetti:
“Çocuğun soru sormasına müsaade verilmeli ve soruları anlayacağı biçimde cevaplandırılmalıdır. Yalnızca sorduğu kadarıyla anlatmak, merak etmediği ve aklına gelmeyen kısımlarla ilgili baş karışıklığı yaratmamak ismine kıymetlidir. Zelzele hayatlarında değişiklik yaratacak sonuçlar doğurmuşsa açık açık söylenmelidir. Çocuk onu ve ailesini bekleyecek yeni nizamı hakkında bilgilendirilmelidir. Çocuğa yaşadığı sürecin süreksiz bir şey olduğunu, bu durumu birlikte aşacaklarını anlatılmalıdır.
Çocuğun yaşadıklarını dikkatlice dinlemeli, kendilerinin yalnız olmadığı ve anlaşıldığını hissetmeli. Bu süreçte aile olarak sevginizi çocuklara göstermek ve sarılmak onların dayanıklılığını artırır. Lakin çocuğunuzun yanında olurken çok ağır bir ilgi ve abartılı hislerden da kaçınmak gerekir. Bu durum çocuklar için abartılı endişelenecek bir şey var izlenimi yaratıp tasalarını artırabilir. Çocuklar hislerini oyun oynayarak, fotoğraf çizerek, canlandırarak daha rahat söz eder. Onlara bu imkan sağlanarak rahatlamalarına takviye olunmalıdır.”
Cumhuriyet
