Serin havalar başladı mı, kültür sanat dönemi da başlar. Herkes yavaş yavaş tatilden döner, okulların açılmasına az kalmıştır. Yeni mevsim, yeni heyecanlar. Her vakit fevkalâde durumlara alışık olan biz seksen jenerasyonu, pandemiye de alıştık. Fakat lütfen aşınızı olun ve maskenizi takın.

Dün akşam dolunay eşliğinde bir konser dinledim ve seyrettim. Ben konserlerde birtakım çok sevdiğim müzikleri gözüm kapalı dinlerim ancak sahnedeki kişi her an sürpriz yapan bir isim değilse. Bu sefer gözüm de kulağım da açıktı.

Büyük bir kalabalık ve coşku vardı; zira sahnede Yıldız Tilbe vardı.

Üstelik bu kalabalık ve coşku yalnızca Cemil Topuzlu Açıkhava Sahnesi’nde değildi. Dışarda, hatta üstte kalan Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nin ön kısmı diyebileceğim kısımda de kalabalık vardı. Yıldız Tilbe hayranları konser biletlerinin bir günde tükenmiş olmasından şikâyetçiydi.

Her yaştan beşerler sandalyesini, içeceğini alıp gelmiş, dışarda konsere eşlik ediyordu.

Ben bu türlü sevdalı, bu kadar coşkulu dinleyiciyi bir de Tarkan konserinde görmüştüm.

Tabir yerindeyse evvelki akşam Yıldız Tilbe yalnızca Cemil Topuzlu Açıkhava Sahnesi’ni değil, tüm Harbiye’yi inletti. Gümbür gümbür geldi, gümbür gümbür gitti sahneden.

Konsere “Delikanlım” müziğiyle başlayan Tilbe’nin, birinci üç müziğini açık havada bulunan dinleyicilerin tümü daima bir ağızdan söyledi.

Beşerler ayaktaydı, pandemi şartları açık havada unutulmuştu. Bir türlü yerleştirilemeyen protokol yüzünden sanatçı sahneye yarım saat geç çıktı, bu durum protestolara neden oldu. Protokolde ise omuz omuza oturuyordu davetliler.

Orkestranın ve tıklım tıklım dolu olan dinleyicilerin neredeyse hepsinin maske takmaması ise dikkat cazipti; ayakta olanlar vardı ve her yer çok doluydu.

Yıldız Tilbe, konser boyunca orkestrasına kızdı mı, takıldı mı, bilmiyorum ancak bir kaygısı vardı: Onları azarladı, durdu.

Kendine has bir şekli olan sanatçı, natürel ki kendine has dans etti. Konsere orta vermeden devam eden Yıldız Tilbe, “Aşk Laftan Anlamaz Ki”, “El Adamı” ve “Kandıramazsın Beni” müziklerini da seslendirdi. Uzun vakittir konserlere gidemeyen seyirci için halay havası da söyleyen sanatkara bir hayranından ikram elbise bile geldi. Yıldız Tilbe, teşekkür ederek “Bacaklarım düzgün olsaydı elbiseyi çabucak şuracıkta giyerdim” dedi.

NE GEREK VARDI!

Gecenin ne gerek vardı diyeceğimiz kısmına gelecek olursak.

Tilbe, konserin büyük bir kısmını ayakta dinleyen Selin Ciğerci’yi sahneye davet etti.

Ben sanatkarların konserlerinde, diğerlerine müzik söyletmelerini anlamıyorum. Bunu yapan müzikçiler var, evet. Lakin şunu atlıyorlar, tahminen fırsat vermek istedikleri olabilir, tamam bu da çok hoş bir davranış olabilir. Seyirci bundan son derece mutsuz oluyor. Aylar öncesinden sevdiği ve dinlemek istediği bir sanatkarın biletini alan ve heyecanla konsere kendini kaptıran dinleyeci için ortaya reklam alınması mutsuzluk sebebi zira. Konserin akışını ve coşkusunu bozuyor.

Yani uzun lafın kısası Yıldız Tilbe sesi ve müzikleriyle çok büyük bir seven kitlesine sahip. Evvelki akşam da bunun büyük bir ispatıydı.

Cumhuriyet